Negende therapiedag donderdag

Vanmorgen vroeg uit de veren in verband met inhaal sessie, zie vorig verhaal.

Na deze sessie wat boodschappen gehaald en lekkere broodjes gehaald voor tussen de middag. Daarna zijn we gezellig naar Zanzibar gegaan om koffie te drinken, Larissa had haar kleurtjes meegenomen. Was eigenlijk wel een goed idee. Zo konden we even wat langer zitten en genieten. Maar ze zat toch al weer te hengelen, zo van mag ik weer. Dan valt het zwaar voor haar. Want we moesten zeker nog drie uur wachten. Weer terug naar ons huis op het park, om onze broodjes te eten. We vragen ook niet meer of ze een boterham wil, maar we vragen meteen wat wil je erop. Kan ze kiezen uit drie dingen. Gaat onwijs goed.

Eindelijk kon ik vragen aan Larissa, zal ik je tas inpakken, ze sprong op van de stoel, zo van eindelijk daar gaan we.
Ze stond als eerste bij de auto. Gelukkig hadden we de raampjes op een kier laten staan kon het door tochten. Was wel lekker.
Wel de lange route genomen naar het CDTC. Daar kwamen we aan. Larissa had haast om naar binnen te gaan. Net of ze de trein moest halen.

We gingen bij het CDTC nog even gezellig aan de picknick tafel zitten om te wachten. Onderwijl kwam Matthias nog langs die had ook nog naar Larissa haar voeten gekeken. Ik (Els) heb verteld wat we bij Astrid (fysio) allemaal doen daaraan. Was heel goed zei hij ook. Misschien nog een idee om Larissa te tapen, je ziet het ook bij sporters van dat gekleurde tape is dat. Maar dat komt in het verslag ook te staan en kan ik dan overleggen met Astrid.

Eindelijk daar kwamen Wendy en Lindsey aan. Larissa springt op een gaat gauw met hun naar binnen. Ze ziet ons dan niet meer zitten, heerlijk is dat. Larissa heeft een heerlijk voetenbadje gekregen van de meiden. Ze namen elk een voet van Larissa onderhanden. Dus ook twee keer zeggen van, hou op. Ze moest hun dan ook goed aankijken om dat tegen hun te zeggen. Ging ook super.
Toen gingen ze de nagels lakken, jaja iedere teen een andere kleur. Larissa koos iedere keer een andere kleur. Ze heeft genoten hiervan. Het is dan ook echt een meid. Het is zelfs zo als ze klaar is met douchen na de therapie. Moet Lindsey zelfs haar haar doen.
Nadat ze klaar waren binnen, gaan ze naar de kleedkamers beneden om zich om te kleden. En dan naar het dock toe. Ze weet dan niet hoe gauw ze moet gaan zitten, en met haar voeten in het water te gaan. Maar vanmorgen waren er al problemen met Nubia, toen kon het opgelost worden door samen met de moeder te zwemmen. Ze kwam nu wel maar het duurde even. Ze hadden een paar rondjes gezwommen. En toen kreeg Nubia het op haar heupen. Ze ging er vandoor en kwam boos terug. Wilde niks meer doen en ging er weer vandoor. Kwam ze terug en ging slaan op het water met haar staart. Dus Wendy en Larissa gingen het water uit en Tamara de dolfijntrainster ging ook naar achter toe met het eten van Nubia.
Esther had het al gezegd dat Nubia kuren had en dat het waarschijnlijk bij twee andere dolfijnen doorgezet ging worden.
Larissa, Wendy en Lindsey gingen naar twee een dolfijnen in opleiding. Ze heten Renate en haar zoontje heet Kanoa. De trainer George bleef bij hun. Die heeft zo genoten van Larissa. Omdat ze niet wisten hoe deze dolfijnen zouden reageren op Larissa. Want ze is best aanwezig in het water. En geeft ook aanwijzingen aan de dolfijnen. Maar het ging super met deze twee dolfijnen. Larissa had de stok uitgekozen dat Renate zou gaan springen. maar die ging niet. Het was Kanoa, en die sprong zelfs voor het eerst. Wat een feest zowel voor Larissa als voor die George. George gaf nog een hele show aan Larissa met de dolfijnen, want ze kunnen zoveel geluiden maken, wij moesten ook erg lachen hierom. Het was ook zo leuk om te zien. En iedereen is ook zo onder in de indruk van Larissa, hoe ze het deed en met wat ze deed. Esther kwam gewoon kijken, omdat ze genoot van Larissa. En de mensen van de fotografie ook. En hoe ze het ook doet van de ene dolfijn naar twee andere dolfijnen, die zwemmen apart van de andere als er therapie is. En zodra de therapie is afgelopen komen ze allemaal weer bij elkaar.

George is de man die over alle dolfijnen gaat bij Dolfhin encounters en het CDTC. Hij heeft ons zelf bedankt dat wij het goed vonden dat Larissa bij Renate en Kanoa kwam zwemmen.
We hebben van deze sessie ook wel weer heel erg genoten. Wat zal het korgen weer moeilijk worden om afscheid te nemen. We vertellen Larissa niks, maar toch zal ze het voelen. Vorige keer wilde ze zelfs niet uit het water, het wordt spannend morgen.